سرمایه مورد نیاز برای استارت آپ خود را چطور بدست بیاوریم؟
نوپاها (استارتاپ‌ها) در فاز نخست، به خودگردانی متکی هستند. کارآفرینان در این مرحله با استفاده از اندوخته‌های خود، یاری گرفتن از خانواده، قرض و خرده درآمدها، ایده خود را جلو می برند. خود کارآفرین نیز می‌تواند از سرمایه‌گذاران اولیه باشد یا اینکه با یک جستجوی محلی یا اینترنتی افراد مختلفی برای سرمایه‌گذاری پیدا کند.
انواع راه های تامین سرمایه
عبارت Bootstrap به معنی «خود راه‌انداز» و «Bootstrapping» به معنی ایجاد فرآیندی مستقل و بدون استفاده از منابع خارجی است. کسب سرمایه از پس‌اندازهای‌تان اگر پس اندازی داشته باشید. همیشه بهروش‌های دیگر تامین مالی ارجحیت دارد. در این روش، لازم نیست زمانی را به متقاعد کردن سرمایه‌گذار اختصاص دهید. در ضمن مجبور نیستید قدرت کنترل و نفوذتان را در مسایل شرکت کاهش دهید.
برای تامین مالی کسب و کار نوپا از خانواده و نزدیکان شروع می شود. خانواده و دوستان جزو افرادی هستند که در شرایط بحرانی به شما اعتماد خواهند کرد. می‌توان در مراحل ابتدایی توسعه کسب‌وکار از آنان پول قرض بگیرید. حتی اگر بخواهید از سرمایه‌گذاران حرفه‌ای هم کمک بگیرید، آنها مایل‌اند شخص اول‌های زندگی را ببینند. یعنی خود واقعی و کسانی که به شما اعتماد دارند.
همچنین در تامین مالی استارتاپ از طریق کمک‌های مالی کوچک، که این روش اغلب نادیده گرفته می‌شود، اما می‌تواند کمک شایانی به ایجاد منابع مالی جایگزین و سایر پیشرفت‌های تکنولوژیکی داشته باشد. صندوق‌های تأمین مالی دولتی منابع خوبی هستند. اما تیم‌سازی با اساتید دانشگاه‌های دولتی می‌تواند رویکردی هوشمندانه‌تر باشد.
در تامین مالی استارتاپ از طریق وام و تسهیلات مالی، اگر کسب و کارتان موقتا نیاز به مقداری پول نقد دارد، برای دریافت وام‌های دولتی مخصوص کسب‌وکارهای کوچک نرخ بهره پایین یا تسهیلات بانکی اقدام کنید. اما توجه داشته باشید؛بانک‌های تجاری اغلب از اعطای وام به شرکت‌های نوپاخودداری می‌کنند. دلیل این کار هم ریسک بالا و عدم تقارن اطلاعاتی استارتاپ‌هاست.
روش های مختلفی برای تامین مالی استارتاپ ها وجود دارد که بخشی از آن اشاره شده است.
سرمایه‌گذاران اولیه عموما در قالب شبکه‌ای غیررسمی و مردمی فعالیت می‌کنند. سرمایه‌گذار اولیه در این مرحله به مالک ایده کمک می‌کند تا به درآمد اولیه برسد یا اینکه برای سرمایه‌گذاریی های بعدی آماده شود. استارتاپ این پول را برای پوشش هزینه‌ها و حقوق به مدت ۳ تا ۶ ماه نیاز دارد. سرمایه جذب‌شده در این مرحله، برای آن است که استارتاپ ۶ ماه دوام بیاورد تا بتواند فرضیات ایده خود را اعتبارسنجی کرده و با چرخش ایده اولیه و تغییر آن به ایده اصلی و مدل نهایی کسب‌وکار نزدیک شود.
پس از آنکه صاحب ایده از سرمایه‌گذاری در مراحل ابتدایی نتیجه گرفت، وارد مرحله بعدی می شود که تحت حمایت مالی سرمایه‌گذار فرشته قرار بگیرد. سرمایه‌گذاران فرشته افراد ثروتمند و در اغلب موارد، کارآفرینانی هستند که به جای منفعت‌جویی از بازار سرمایه‌ای مانند سهام، ترجیح می‌دهند روی استارتاپ‌ها سرمایه‌گذاری کنند؛ چرا که ممکن است این سرمایه‌گذاران فرشته را قادر سازد تا منافع سرشاری از محل سرمایه‌گذاری انجام شده به دست آورند و به همین دلیل هم دست به یک سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز بزنند.
احتمال موفقیت و زنده ماندن شرکت‌هایی که توسط سرمایه‌گذار فرشته به فعالیت می‌رسند در بازار بیشتر از شرکت‌های مستقل است. به این دلیل به‌خاطر ریسک بالای سرمایه‌گذاری، کمتر از ۱۰درصد ایده‌ها در این مدل از سرمایه‌گذاری مشمول دریافت حمایت می‌شود. افرادی که تصمیم به مشارکت مالی در این‌گونه طرح ها را دارند، در صورتی این مشارکت را می‌پذیرند که پول و سرمایه‌ای که آنها در این کار گذاشتند در کمتر از ۵ سال تبدیل به چند برابر شود. فرشتگان سرمایه‌گذاران اغلب از استارتاپ‌هایی در حوزه اینترنت (۳۷.۴درصد)، سلامت و بهداشت (۲۳.۵درصد)، موبایل و تلفن (۱۰.۴درصد)، انرژی و برق (۴.۳درصد)، الکترونیک (۴.۳درصد)، محصولات مصرفی (۳.۵درصد) و بقیه صنایع (۱۶.۵درصد) حمایت می کنند.
در کشور آمریکا بر اساس آمار انجمن‌های صنفی سرمایه‌گذاران فرشته این کشور، تنها در سال ۲۰۱۴ بیش از ۷۳ هزار مورد سرمایه‌گذاری به مبلغ ۲۴ میلیارد دلار توسط این نوع سرمایه‌گذاران و حامیان کارآفرینی انجام شده است و به طور متوسط به ازای هر سرمایه‌گذار فرشته ۳٫۶ شغل ایجاد شده است.
زمانی که سرمایه‌گذاری فرشته‌ها روی استارتاپ‌ها به ثمر رسید، نوبت به سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر می‌رسد که مسیر را برای ورود کسب‌وکارهای نوپا به بازار هموار کنند. فرشته‌ها حلقه میانی سرمایه‌گذاری در مرحله آغازین و سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر در مراحل بعد هستند. تفاوت سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر باسرمایه‌گذار فرشته این است که سرمایه‌گذاران فرشته، به طور معمول دارای شبکه غیررسمی از سهامداران حقیقی هستند که به صورت شخصی و تنها با رویکرد حمایتی از استارتاپ‌ها وارد عمل شده و از آنان حمایت می‌کنند
اشتراک گذاری این مطلب
نظرات